Het zijn de lijnen die
de letters vormen, woorden
die de zinnen zijn, het leren
rekenen en weten, het groter groeien dan de school.
Het zijn de trappers tegenwind,
de kilometers ver en dan
ineens de kleinste zijn.
Het zijn de lijnen die karakter vormen, het weten van het leven, het langzaamaan vergeten, het
rijden door de straten waar
je niemand meer herkent.
Het is het schuilen in gedachten, het steeds weer bouwen aan een thuis.
Het is het opstaan na het vallen
in steeds een nieuwe huid.