Verhalen uit het heden

Verhalen vol verwondering uit het dagelijks leven

Schaduwkind

Hij voelt de duw voordat de hand hem raakt. De modder in de palmen van zijn handen voor hij valt. De trap na, die hem net niet raakt. Het hoongelach. Zijn bal die over de zachte bosgrond stuitert. De ogen gesloten wacht hij roerloos tot de schemer hem haalt. Het...

Lees meer

De man

Als ik door de gordijnen kier vallen mij twee dingen op. De donkere lucht zonder een spoor van naderend zonlicht en de man die tegen die achtergrond langs de vijver rent. Hij rent op een manier die past bij een beginnende hardloper die voor het eerst het gevoel van...

Lees meer

Verlaten

De verlatenheid van de hal is bijna sereen. Het licht gedempt en het zacht zoevend geluid van de schuifdeur die achter me sluit geruststellend. Mijn passen dempen zich in de linoleum vloeren om de rust niet te verstoren. De hagelwitte manchetten sluiten zich zonder...

Lees meer

Rome

Er ligt een man te slapen op straat. De hitte van de stad houdt hem warm. Het licht van het plein houdt hem geborgen. Hij ligt op zijn zij. Zijn lichaam gestrekt, zijn benen in de gaten die het asfalt liet. De rand van het trottoir in zijn taille. Zijn handen gevouwen...

Lees meer

Touwtje

Met het glas tegen de deur luister ik naar de geluiden uit mijn jeugd die ik kwijt dacht te zijn. Ik strijk over het zonlicht dat zacht met de muren speelt. Het is de warmte die me boeit, de schaduw van de laatste jaren raakt me niet. Ik hecht niet aan huizen, maar...

Lees meer

Over mij

Ik heb geen grote woorden. Alleen maar kleine. Woorden die me passen als een tweede huid. Niet groter dan ik zelf zou willen zijn.

Mariola Dirkzwager | Ellen Keystraat 5 | IJsselstein

©2021 mariola dirkzwager